Barwa

Diament występuje we wszystkich barwach w wielu odcieniach. Większość brylantów ma delikatnie, żółtawe lub brązowawe zabarwienie. Najcenniejszy brylant to ten o jak najbielszej barwie. Wyjątkiem mogą być kamienie o intensywnych kolorach. Jeżeli ich barwa jest naturalna, a nie osiągnięta w technologii sztucznego barwienia (metoda HP/HT), używa się w stosunku do niej określenia: barwa fantazyjna. Barwa H- biel (zazwyczaj w połączeniu z czystością SI) cieszy się dużym zainteresowaniem Klientów. I lub J – lekka stonowana biel, należy do równie popularnych i chętnie wybieranych Barwa G – delikatna biel (przeważnie w połączeniu z czystością VS) wybierana jest przez osoby, dla których dobra barwa kamienia jest priorytetem.

Czystość



Zgodnie z międzynarodową praktyką, klasę czystości diamentów oszlifowanych (brylantów) badawprawny jubiler pod dziesięciokrotnym powiększeniu w normalnym świetle. Im mniej inkluzji, tym brylant cenniejszy. Mikroskopijne inkluzje, zwane także „wrostkami”, są wewnętrzną cechą kamieni szlachetnych. Powstały w procesie ich formowania, setki milionów lat temu. Warto dodać, że w przypadku czystości oznaczonej symbolem SI lub wyższej, „wrostki” przeważnie przestają być dostrzegalne gołym okiem. Osoby, dla których wysoka czystość kamienia jest ważniejsza niż jego masa, decydują się niejednokrotnie na zakup kamienia o czystości VS – bardzo małe inkluzje (często w połączeniu z barwą G) lub wyższej. Wyróżnia się następujące klasy czystości: If (internally flawless), WS 1/WS 2 (very very small inclusions), VS 1/VS 2 (very small inclusions), Si 1/Si 2 (small inclusions), P I (Piqué I), P II (Piqué II), P III (Piqué III). Po stopniu PIII znajdują się tylko diamenty z bardzo licznymi wrostkami.

Karat

Jednostka masy używana w jubilerstwie do określania wielkości kamieni i pereł, a także czystości złota (zawartości złota w stopie).

Nazwa karat (przyswojona z języka francuskiego carat, pochodząca od greckiego kerátion (κεράτιον – owoc karoby), poprzez arabskie qīrāṭ (قيراط) i włoskie carato) pochodzi od nazwy karoby, czyli drzewa o nazwie szarańczyn albo chleb świętojański. Ziarna szarańczynu mają masę około 0,2 g i z tego powodu na Bliskim Wschodzie służyły do ważenia kamieni szlachetnych.

W układzie SI nosi nazwę karat metryczny (oznaczenie ct) i jest to jednostka stosowana wyłącznie do pomiaru masy kamieni szlachetnych.

1 karat = 0,2 g = 2 · 10^-4 kg





Wydrukuj